Ang pinakamagandang bukid noon ay ang Bulakan. Ang mga palay dito ay malulusog at kulay ginto.
Isang araw umapaw ang ilog ng bulacan malas naman na maraming mga dumi at maitim ang tubig ilog. Ang hindi napansin ng mga taga Bulacan na ibang klase ang mga hayop na gumagapang dito at malakas sumipsip ng dugo, hanggang sa may isang lalaki ang nakakilala sa hayop.
Ah! ano yan. "Linta, Linta! yan." kaya mula noon ang maliit na bayan ng bulakan ay tinawag na ito ng MA, LINTA.