Noong unang panahon ang mga muslim ay mahusay na mandaragat, mga bata pa sila ay mahusay ng mangisda.
Ang Sulo ay ang karaniwan na nilang ginagamit para pananglaw sa dilim upang maakit ang mga isda para lumapit.
Kung gabi ay napakagandang tignan, akala mo bituin sa dagat.
Hanggang sa isang gabi lahat ng mga mangingisda ay nagpasya sila na bigyan ng pangalan ang tabing dagat, at ang sulo ang pangunahing napili ng mga taga rito. Dito marahil hinango ang pangalang "SULU."