NOONG unang panahon ay wala pang buahay sa daigdig. Walang mga tao, walang mga halaman, walang mga puno, walang tubig, walang bundok, walang papawirin at wala ring mga hayop.
Dahil walang nakikita at walang makausap ay naging malungkutin si Haring Pinagmulaan. Ibig niyang maaliw ngunit wala namang mapaglibangan. Sa gayon ay ginugol niya ang maraming oras sa pag-iisip kung ano ang dapat niyang gawin. Hanggang bigla siyang mapangiti. May naisip kasi siyang paraan kung paano sasaya.
Nang oras ding iyon ay nilalang niya ang daigidg.
Pansamantala ay nalibang si Haring Pinagmulan. Pero hindi naging pangmatagalan ang kasiyahang iyon. Damang-dama parin niya ang lungkot dahil sa pag-iisa.
Napaiyak si Haring Pinagmulan dahil sa tindi ng lungkot. Pumatak ang dalawang patak ng kanyang luha sa papawirin.
Ang dalawang patak ng luha ay naging mga ibon. Napangiti si haring Pinagmulan habang pinagmamas-dan ang mga ibon sa paglipad.
Walang tigil sa paglipad ang mga ibon kahit pagod na pagod. Wala kasi silang madapuan.
Naawa si Haring Pinagmulan sa mga ibon. Naisip niyang likhain ang lupa at ang gubat upang makapagpahinga ang mga ito.
Nang makakita ng mga kaka-yuhan ay dumapo sa mga ito ang dalawang ibon. Makaraang maka-bawi ng lakas ay muling lumipad ang mga ito.
Walang tigil sa paglipad ang mga ibon. Nais nilang malaman ang lawak ng kalupaang kinaroroonan.
Minsan ay napansin nilang ang isang kawayanan. Dumapo dito ang dalawa. Nagtaka sila nang makarinig ng mga tinig mula sa loob ng malaking biyas.
Tinuktok nang tinuktok ng dalawang ibon ang biyas. Napagod sila sa katutuktok pero hindi tumigil hanggang sa mabiyak iyon.
Mula sa malaking biyas ng kawayan ay lumabas si Silalak, ang unang lalaki.
Nakarinig muli ng tinig mula sa isa pang malaking biyas ng kawayan ang mga ibon.
Tinuktok nila ito nang tinuktok. Nang mabiyak ang kawayan ay isang namang napakagandang nilikha ang lumabas. Siya si Sibabay, ang unang babae.
Sina Silalak at Sibabay ang pinagmulan ng ating lahi. At ang Pilipinas ang pulo kung saan sumihol ang pinagmulan nilang mga biyas ng kawayan.